Σκηνοθεσία: Φρίντα Λιάππα
Comedy, Drama | 15+ | GRE
Παίζουν: Γρηγόρης Ευαγγελάτος, Μαρία Σκούντζου, Μίρκα Παπακωνσταντίνου
Διάρκεια: 90 λεπτά
Χώρος Προβολής: Αμφιθέατρο Θ. Αγγελόπουλος – Εργατικό Κέντρο Καλαμάτας — 20/11/2024, 21:00.
Είσοδος ελεύθερη.
Αφιέρωμα στην Φρίντα Λιάππα με την συνεργασία του Κέντρου Δημιουργικού Ντοκιμαντέρ
Ξαναβλέποντας ύστερα από 40 χρόνια την ταινία της Φρίντας Λιάππα «Οι δρόμοι της αγάπης είναι νυχτερινοί» συνειδητοποιείς στον υπέρτατο βαθμό πόσο σπουδαίος ήταν ο Νέος Ελληνικός Κινηματογράφος και πόσο μεγάλη δημιουργός ήταν η Μεσσήνια Φρίντα Λιάππα.
Στην ταινία δύο μοναχικές αδελφές, που έχουν μοναδικό συγγενή έναν ξάδελφο ζωγράφο στο Παρίσι, έρχονται σε σύγκρουση όταν αυτός γυρίζει στην Ελλάδα. Η μνήμη, ο πόθος και ο θάνατος ορίζουν τη μοίρα των τριών προσώπων, σε μια δημιουργία που πέντε Βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1981.
Η Ελλάδα στην ταινία της Λιάππα είναι ένας «βάλτος» στον οποίο η οικογένεια, η γη, οι παραδόσεις έχουν ακόμα μεγάλο λόγο και διώχνουν τους νέους, καθιστώντας την εικόνα της επίκαιρη ακόμη και σήμερα – παρότι μετά τους «Δρόμους της αγάπης» δεν πρόλαβε να κάνει παρά μόνο ακόμα δύο ταινίες μεγάλου μήκους («Ηταν ένας ήσυχος θάνατος»-1986, «Τα χρόνια της μεγάλης ζέστης»-1992), κι αυτές με τεράστιες οικονομικές δυσκολίες.
Θα ‘λεγε, όμως, κανείς ότι τα έκανε όλα και με το παραπάνω το δυναμικό αλλά και ευαίσθητο κορίτσι, που γεννήθηκε το 1948 στο Νησί (Μεσσήνη), που τόσο γλυκά χαϊδεύει τους άδειους δρόμους και τις παλιές του γειτονιές με τον φακό της στην πρώτη της ταινία.
Φυλακίστηκε για τη δημοκρατία επί χούντας (καταδικάστηκε έξι χρόνια με πενταετή αναστολή), σπούδασε ό,τι αγαπούσε, φιλολογία και σινεμά, εδώ και στην Αγγλία, στήριξε με κάθε τρόπο την καλλιτεχνική αναγέννηση του ελληνικού σινεμά στο πλευρό της ομάδας του «Σύγχρονου Κινηματογράφου», στοχάστηκε, έγραψε, δημοσίευσε ποίηση και πεζά, παρέδωσε τηλεοπτικά διαμαντάκια στο «Παρασκήνιο» και πολύ αγαπήθηκε από τους καλύτερους και πιο σημαντικούς καλλιτέχνες κάθε χώρου.
Ο Μπάμπης Κολώνιας σημειώνει: “Οι ήρωες των ταινιών της Λιάππα – κυρίως οι γυναικείοι χαρακτήρες – είναι γήινοι, υλικοί, με πλήρη βιογραφικά στοιχεία. Αλλά, με την προσέγγιση που τους επιφυλάσσει η σκηνοθέτης, με τον τρόπο που αποκαλύπτει τις ενδόμυχες επιθυμίες και τα κρυφά τους τραύματα, μας εμφανίζονται ως μορφές σχεδόν υπερβατικές. Ο χώρος, ρεαλιστικά ορισμένος, αποκτά συχνά, μέσα από τον τρόπο που κινηματογραφείται, διαστάσεις μεταφυσικές, απειλητικές, αποκαλυπτικές.”
Η Φρίντα Λιάππα Θεωρείται μία από τις πιο σημαντικές ελληνίδες δημιουργούς -κατάφερε να μπολιάσει τον ρεαλισμό με μία ποιητική οπτική. Με το έργο αλλά και την προσωπικότητά της “εισέβαλε” σε έναν κατ’ εξοχήν ανδροκρατούμενο χώρο.
Έφυγε πρόωρα από τη ζωή στις 28 Νοεμβρίου 1994, πριν από 30 χρόνια